چکیده سرعت بالای تغییرات فناوری، کمبود تجهیزات، ابزارآلات و آزمایشگاه‌های تخصصی و ضعف دانش فنی و مهارت‌ها از عمده ترین مشکلات پیش روی مدیران تحقیق و توسعه می‌باشد. برون‌سپاری تحقیق و توسعه یکی از روش‌های نوین مدیریت می‌باشد که در مواجه با‌این کاستی‌ها و محدودیت‌ها، جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده است. همزمان با منافع و مزایایی که‌این روش برای سازمان‌ها به ارمغان آورده است، ریسک‌ها و مخاطراتی را نیز با خود به همراه داشته است. از‌اینرو اجرا و پیاده- سازی مدیریت ریسک‌های برون‌سپاری تحقیق و توسعه، موضوع مهمی است که نبایستی مورد غفلت قرار گیرد. الگوهای مختلفی برای مدیریت ریسک ارائه شده است که استاندارد PMBOK از معرفترین آنها می‌باشد. در‌این تحقیق که به منظور شناسایی و ارزیابی کمی ریسک‌های برون‌سپاری تحقیق و توسعه صورت می‌گیرد، از‌این الگو استفاده شده و منبع اصلی جهت جمع آوری اطلاعات، افراد خبره و صاحب نظر بوده است. با جمع آوری اطلاعات و تحلیل آن‌ها در قالب پرسشنامه اول، ریسک‌های برون‌سپاری تحقیق و توسعه شناسایی شده و ساختار سلسله مراتبی ریسک‌ها بر اساس دسته بندی مناسبی ارائه شده است. در مرحله بعدی با تحلیل داده‌های جمع آوری شده از پرسشنامه دوم و با استفاده از سیستم‌های فازی، دانش ضمنی افراد در ارزیابی کمی ریسک‌های برون‌سپاری پروژه‌های تحقیق و توسعه مورد استفاده قرار گرفته است.  

چکیده امروزه در بسیاری از سازمان‌ها از جمله سازمان‌های پروژه‌محور، طرح‌های برون‌سپاری و واگذاری فعالیت‌ها با اهداف تمرکز بر قابلیت‌های مرکزی، کوچک‌سازی، دستیابی به بهترین عملکرد و کنترل و شفاف‌سازی هزینه‌ها دنبال می‌شود. از آن جایی که هر طرح برون‌سپاری انجام بخشی از فعالیت‌های پروژه را برای مدت زمان معینی با هزینه مشخصی، به یک پیمانکار واگذار می‌کند، خود یک پروژه محسوب می‌شود. از این رو با وجود مزایای بسیاری که دارد، در برخی شرایط با شکست مواجه می‌شود که از مهم‌ترین دلایل شکست طرح ‌های برون‌سپاری، عدم به‌کارگیری فنون و روش‌های مدیریت و ارزیابی خطرپذیری است. از این رو هدف این تحقیق، ارائه مدلی برای ارزیابی خطرپذیری در فرایند برون‌سپاری طرح ‌ها با بهره‌گیری از روش‌های تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و PROMETHEEدر محیط فازی می‌باشد.    

چکیده هر پروژه دارای ریسک هایی می باشد و از آنجایی که پیچیدگی های زیادی در پروژه های امروزی وجود دارند، شناسایی مهمترین دسته های ریسک برای موفقیت و کارآمدی پروژه ها نقش مهمی ایفا می کند. این پژوهش در پی تعیین مهمترین ریسک ها در چارچوب ساختار شکست ریسک ویرایش چهارم راهنمای گستره ی دانش مدیریت پروژه می باشد که قابلیت تعمیم به تمامی مواردی که در تعریف پروژه در سطح کشور می گنجند را دارد. نظر به اینکه ریسک های پروژه دارای اثرات متقابل بر یکدیگر هستند با در نظر گرفتن این روابط متقابل و علّت و معلولی برای تعیین مهمترین دسته های ریسک پروژه طبق ساختار شکست ریسک ویرایش چهارم راهنمای گستره ی دانش مدیریت پروژه از روش دیماتل بهره گرفته شد. همچنین از نظریه مجموعه های فازی برای کسب نظرات ذهنی خبرگان که دارای تجربه و دانش کافی در سطح پروژه های کشور بودند استفاده گردید. نتایج پژوهش بیانگر این بودند که دسته های ریسک «بیرونی»، «فنّی»، «مدیریت پروژه» و «سازمانی» به ترتیب با اهمیت ترین دسته های ریسک هستند و در مهمترین دسته یعنی ریسک های «بیرونی»، ریسک های متأثر از قوانین تنظیمی، در دسته ی ریسک های «فنّی» ریسک های مرتبط به «فناوری»، در دسته ی ریسک های «مدیریت پروژه» ریسک های مرتبط به «تخمین» و در دسته ی ریسک های «سازمانی»، ریسک های مرتبط به «وابستگی های پروژه» در رتبه اول اهمیت می باشند.