محمدعلی ساری؛ حسین اعتمادی؛ سحر سپاسی
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 1-27
چکیده
مطابق دیدگاه اطلاعاتی، کارکرد اصلی حسابداری، ارائه اطلاعات و درنتیجه کاهش عدم اطمینان است. براین‌اساس، محیط اطلاعات داخلی باکیفیت، به‌دلیل تسهیل هماهنگ‌سازی طرح‌ریزی مالیاتی بین بخش‌های مختلف شرکت و ارائه مستندات به مقامات مالیاتی، ریسک نکول مالیات ابرازی توسط ممیزان مالیاتی را کاهش می‌دهد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر کیفیت ...
بیشتر
مطابق دیدگاه اطلاعاتی، کارکرد اصلی حسابداری، ارائه اطلاعات و درنتیجه کاهش عدم اطمینان است. براین‌اساس، محیط اطلاعات داخلی باکیفیت، به‌دلیل تسهیل هماهنگ‌سازی طرح‌ریزی مالیاتی بین بخش‌های مختلف شرکت و ارائه مستندات به مقامات مالیاتی، ریسک نکول مالیات ابرازی توسط ممیزان مالیاتی را کاهش می‌دهد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر کیفیت محیط اطلاعات داخلی بر کاهش ریسک مالیاتی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور تفاوت مالیات قطعی با ابرازی شرکت‌ها به‌واسطه عدم اطمینان نسبت به تایید مالیات ابرازی، به‌عنوان ریسک مالیاتی درنظر گرفته شده است. یافته‌های پژوهش بااستفاده از اطلاعات 136 شرکت طی سال‌های 1387تا1394 نشان می‌دهد که عدم اطمینان محیطی، ریسک مالیاتی را افزایش می‌دهد. همچنین کیفیت سود، دقت برآورد سود، کیفیت و شفافیت گزارشگری مالی ریسک مالیاتی را کاهش می‌دهد. کیفیت راهبری شرکتی نیز به‌عنوان مکانیزم نظارتی محیط داخلی بر کاهش ریسک مالیاتی موثر است. این‌یافته‌ها بیانگر اهمیت شرایط محیطی، فرایند اندازه‌گیری، گزارشگری مالی و نظارت داخلی بر ریسک مالیاتی می‌باشد. ازطرفی، در شرکت‌های با نرخ موثر مالیات کمتر، ریسک مالیاتی بالاتر است. همچنین محافظه‌کاری و بازده دارایی‌ها تاثیری بر ریسک مالیاتی ندارد. افزون براین، در شرکت‌های بزرگ‌تر ریسک مالیاتی بیشتر بوده و اهرم مالی نیز ریسک مالیاتی را افزایش می‌دهد. یافته‌های این پژوهش شواهد جدیدی درباره اثرگذاری کیفیت محیط اطلاعات داخلی بر پیامدهای طرح‌ریزی مالیاتی فراهم می‌نماید. این یافته‌ها می‌تواند در ارزیابی ریسک مالیاتی شرکت‌ها براساس کیفیت محیط اطلاعات داخلی مفید باشد.
سیده الهه عادل رستخیز؛ علی مبینی دهکردی؛ جهانگیر یداللهی فارسی
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1398، ، صفحه 75-97
چکیده
ارزشیابی فرصت های کارآفرینی از مصادیق مهم تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان است. این ارزشیابی ها اغلب در محیطی پیچیده، پویا و تحت عدم اطمینان حقیقی صورت می گیرند. در عدم اطمینان حقیقی بر خلاف ریسک و ابهام، نه تنها نتایج ممکن و احتمال وقوع هر یک از نتایج از پیش شناخته شده نیست بلکه برآورد احتمالات و کسب شناخت براحتی امکان پذیر نمی باشد. ...
بیشتر
ارزشیابی فرصت های کارآفرینی از مصادیق مهم تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان است. این ارزشیابی ها اغلب در محیطی پیچیده، پویا و تحت عدم اطمینان حقیقی صورت می گیرند. در عدم اطمینان حقیقی بر خلاف ریسک و ابهام، نه تنها نتایج ممکن و احتمال وقوع هر یک از نتایج از پیش شناخته شده نیست بلکه برآورد احتمالات و کسب شناخت براحتی امکان پذیر نمی باشد. در این شرایط ارزشیابی کارآفرینان از فرصت ها بر اساس اطلاعات حداقلی و نادقیق بوده و با متغیر های کلامی بیان می شود که مرز روشنی ندارند و فازی هستند. از این رو، هدف از این پژوهش ارائه مدلی برای ارزشیابی فرصت های کارآفرینی در شرایط عدم اطمینان با رویکرد فازی است. برای این منظور، محققان ارزشیابی فرصت را در قالب یک مسأله تصمیم گیری چند معیاره-چند خبره طرح نموده و با استفاده از روش غربال گری فازی به بررسی آن پرداخته اند. پژوهش متشکل از دو بخش است: بخش اول از طریق مرور سیستماتیک ادبیات به توصیف راهکارهای رایج کارآفرینان برای ارزشیابی فرصت در شرایط عدم اطمینان می پردازد و بخش دوم، به ارائه راهکار و مدلی برای ارزشیابی فرصت ها در شرایط مذکور متمرکز شده است. جهت آزمون مدل پیشنهادی، دوازده فرصت کارآفرینی در یک شرکت متوسط توسط پانزده خبره مورد ارزشیابی قرار گرفت که در نتیجه آن دو فرصت (O6, O11) در میان سایر فرصت ها از ارزشیابی بالاتری برخوردار شده و کاندیدای مناسبی برای پیگیری می باشند.
منصور مؤمنی؛ مجید اسماعیلیان
دوره 10، شماره 4 ، اسفند 1385، ، صفحه 231-251
چکیده
در این مقاله سعی شده است تا عدم اطمینان موجود در فرایند تصمیم‌گیری چند معیاره بررسی و تحلیل شود. در فرایند تصمیم‌گیری چند معیاره دو نوع عدم اطمینان، رتبه‌بندی گزینه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد:
1ـ عدم اطمینان موجود در قضاوتها و عناصر ماتریس تصمیم )ماتریس‌بازده ( به‌وسیله توزیع احتمال مربوط به آن بیان می‌شود، البته فرض اساسی ...
بیشتر
در این مقاله سعی شده است تا عدم اطمینان موجود در فرایند تصمیم‌گیری چند معیاره بررسی و تحلیل شود. در فرایند تصمیم‌گیری چند معیاره دو نوع عدم اطمینان، رتبه‌بندی گزینه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد:
1ـ عدم اطمینان موجود در قضاوتها و عناصر ماتریس تصمیم )ماتریس‌بازده ( به‌وسیله توزیع احتمال مربوط به آن بیان می‌شود، البته فرض اساسی این است که عدم اطمینان موجود در ماتریس تصمیم در نتیجه شک و تردید تصمیم گیرنده در مورد صحت قضاوتها بوده و در نتیجه عدم توافق تعدادی از تصمیم گیرند‌گان نمی باشد؛
2ـ عدم اطمینان مربوط به شرایط و خصوصیات آینده محیط تصمیم‌گیری که به‌وسیله مجموعه‌ای از سناریوها بیان می شود.
سناریوها در حقیقت تجزیه شرایط آینده محیط تصمیم‌گیری به تعدادی وضعیت مجزا می‌باشد. این نوع عدم اطمینان در فرایند تصمیم‌گیری چند معیاره کمتر توجه شده است.
هر دو منبع عدم اطمینان می‌توانند منجر به نقض شدن رتبه‌بندیها و کاهش میزان اطمینان تصمیم گیرنده به نتایج به دست آمده شود. با استفاده از روش شبیه‌سازی می‌توان تأثیر هر دو نوع عدم اطمینان را در تعیین وزن نسبی و رتبه‌بندی نهایی گزینه ها بررسی کرد. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که با افزایش میزان عدم اطمینان عناصر ماتریس تصمیم، احتمال نقض شدن رتبه‌بندیها و عدم اطمینان به آنها افزایش پیدا می‌کند. در این شرایط می‌توان یک تعبیر احتمالی از رتبه‌بندی نهایی گزینه ها ارائه کرد.
