نویسنده = مهدی فتاحی

بررسی عوامل مؤثر بر مدیریت تأثیر و پیامدهای آن

دوره 14، شماره 3، آذر 1389، صفحه 173-194

علی اکبر فرهنگی؛ محمد حسن ملکی؛ مهدی فتاحی؛ بهاره واثق

چکیده هدف این تحقیق بررسی نقش سه متغیر استرس‌زا، یعنی ابهام نقش، تعارض نقش و اضافه‌بار نقش بر ‏میزان استفاده از سه تاکتیک اصلی مدیریت تأثی،ر یعنی خود شیرینی، جلب حمایت و ارعاب می‌باشد. ‏هم‌چنین اثر استفاده از این سه تاکتیک بر دو متغیر مهم شغلی، یعنی فشار شغلی و ارزیابی عملکرد ‏کارکنان بررسی شده ‌است. مدیریت تأثیر، زیرمجموعه‌ای از‌ رفتارهای سیاسی است که درطول آن ‏افراد تلاش می‌کنند تا تأثیراتی را که بر دیگران دارند کنترل و مدیریت کنند و در واقع، تصویر مورد ‏نظر از خود را در اذهان دیگران شکل داده و تصمیم‌گیری‌ها را به سمت منافع خود سوق دهند. ‏ این تحقیق پیشنهاد می‌کند که در واکنش به عوامل استرس‌زای نقش، تاکتیک‌های مرتبط مدیریت ‏تأثیر مورد استفاده قرار می‌گیرد و این تاکتیک‌ها به نوبه خود بر فشار شغلی ادراک شده کارکنان و ‏نیز بر ارزیابی عملکرد آنها به وسیله سرپرستشان اثرگذار است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارمندان ‏ادارات آموزش و پرورش استان قم می‌باشد. روش تحقیق پیمایشی و از نوع همبستگی و به‌طور ‏مشخص مبتنی برمدل‌سازی معادلات ساختاری است. اجرای مدل معادلات ساختاری، پذیرفته شدن ‏اکثر فرضیه‌ها و معتبر بودن مدل مفهومی تحقیق را نشان می‌دهد.‏

بررسی رابطه بین پاسخ‌گویی عمومی، مشارکت عمومی و ‏اعتماد عمومی در سازمان‌های دولتی‎ ‎مناطق 22 گانه شهر تهران‏

دوره 14، شماره 3، آذر 1389، صفحه 251-274

عباس منوریان؛ عباس ‏ نرگسیان؛ مهدی فتاحی؛ بهاره واثق

چکیده این تحقیق به دنبال بررسی پاسخ‌گویی عمومی و پیامدهای آن می‌باشد. پاسخ‌گویی عمومی از ‏نشانه‌‌های اداره مدرن و دموکراتیک می‌باشد. اگر دولت‌هایی که قدرت دارند در رابطه با اعمال، ‏اشتباهات و تصمیم‌گیری‌های خود به مردم پاسخگو نباشند، دموکراسی و مردم‌سالاری در حد حرف ‏و شعار باقی می‌ماند. بنابراین پاسخ‌گویی عمومی به عنوان یک نهاد، مکمل مدیریت دولتی در یک ‏حکومت دموکراتیک و مردم‌سالار می‌باشد. دولت پاسخگو در یک جامعه شرایط جلب اعتماد عمومی ‏شهروندان را فراهم کرده و در نهایت باعث افزایش مشارکت عمومی شهروندان در امور سیاسی و ‏اجتماعی از قبیل انتخابات می‌شود. در این صورت تحقیق حاضر با هدف شناسایی تأثیر پاسخ‌گویی ‏عمومی بر افزایش اعتماد عمومی و هم‌چنین مشارکت عمومی شهروندان در مناطق 22 گانه تهران ‏انجام شده است. روش تحقیق مورد استفاده پیمایشی- همبستگی و به‌طور مشخص مبتنی بر مدل ‏معادلات ساختاری می‌باشد. بر این اساس پنج مدل ساختاری از چگونگی روابط متفاوت میان این سه ‏متغیر در نرم‌افزار لیزرل اجرا شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که یکی از مدل‌‌ها بهتر از بقیه این ‏روابط را تبیین می‌کند.‏ ‏ ‏