نویسندگان

-

چکیده

این مقاله با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر خطرپذیری اعتباری و ارائه مدلی برای رتبه بندی اعتباری
مشتریان حقوقی متقاضی تسهیلات بانک تجارت استان تهران، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها
انجام شده است. به این منظور بررسی های لازم بر اطلاعات مالی و غیر مالی با استفاده از یک نمونه 146
تایی تصادفی ساده از مشتریان حقوقی متقاضی تسهیلات صورت گرفت. در این پژوهش، 27 متغیر
توضیح دهنده شامل متغیر های مالی و غیر مالی بررسی شد که از بین متغیر های موجود در نهایت با استفاده
از تکنیک تجزیه و تحلیل عاملی و قضاوت خبرگان (روش دلفی)، 8 متغیر تأثیرگذار بر خطرپذیری اعتباری
انتخاب شد که وارد مدل تحلیل پوششی داده ها شد و امتیازات کارایی شرکت های حقوقی با استفاده از آن ها
به دست آمد. سپس برای اعتبارسنجی مدل مربوط به آن، تابع رگرسیونی براورد شد که درآن 8 شاخص
مالی و غیر مالی به عنوان متغیر مستقل و رتبه کارایی حاصل از مدل تحلیل پوششی داده ها به عنوان متغیر
وابسته در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که 25 شرکت، روی مرز کارایی قرار داشته و کاملاً کارا
بوده اند. هم چنین با آزمون فرضیه معناداربودن ضرایب مشخص شد که تمامی شاخص ها بجز یک شاخص
"ارزش ویژه به دارایی کل" بر مسیر های مورد انتظار قرار داشته و از نظر آماری، در سطح 95 % اطمینان
معنادار می باشند.
با مقایسه رتبه های حاصل از به کارگیری معادله رگرسیونی با رتبه های به دست آمده از روش تحلیل
پوششی داده ها، ملاحظه شد که تفاوت معنا داری میان مقادیر محاسبه شده و واقعی وجود ندارد و این
مسأله دلالت بر تأیید فرضیه کارایی مدل تحلیل پوششی داده ها در رتبه بندی اعتباری مشتریان حقوقی بانک
تجارت می کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Managing the Credit Risk of the Bank's Clients in Commercial Banks DEA Approach (Credit Rating)

نویسندگان [English]

  • - -
  • - -
  • - -

چکیده [English]

This research has been done with the aim of identification of the effective
factors that influence credit risk and designing a model for the credit rating
of the legal clients of Tejarat Bank in 2003-2004 by using Data Envelopment
Analysis. For this purpose, the necessary sample data on financial and nonfinancial
information of 146 companies (as random simple) was selected. In
this research, 27 explanatory variables (including financial and non-financial
variables) were identified and examined. Finally, with the application of
factor analysis and Delphi method, 8 variables, which had significant effect
on credit risk, were selected and entered into the DEA model. Efficiency of
the companies was calculated by using these variables. Then the model
validity was measured by regression analysis. The DEA credibility scores
represented the dependent variables while the 8 ratios used were considered
as independent variables. The findings of the research showed that 25
companies stand on the border of efficiency. Also with one exception
(owners equity/ total asset), ’all variables had the expected direction
α = %5 .
Research conclusions confirmed the hypothesis of DEA model’s
efficiency on credit rating of the companies who have taken credit facilities
from branches of Tejarat Bank in Tehran city.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Data Envelopment Analysis
  • Efficiency
  • Credit risk
  • Credit risk management
  • credit Rating