نویسنده = داود صادقی

ارائه مدلی برای افزایش عملکرد از طریق هماهنگ‌سازی ‏استراتژی‌های تغییرسازمانی

دوره 14، شماره 3، آذر 1389، صفحه 1-22

سید محمد اعرابی؛ داود صادقی؛ سید علی اکبر افجه؛ تیمور محمدی

چکیده هدف: هدف از تحقیق حاضر، دریافت بررسی رابطه هماهنگی گونه‌های پذیرش استراتژی‌های تغییر ‏سازمانی(گونه‌های ساختار، تکنولوژی، فرهنگ، نیروی انسانی، اهداف) بر افزایش عملکرد است.‏ روش: جامعه پژوهشی حاضر شامل شرکت‌های هواپیمایی خارجی فعال در ایران است و کل ‏شرکت‌های مذکور در طول سال‌های 79-1384 به عنوان نمونه‌های تحقیق مورد آزمون قرار گرفتند.‏ در اجرای این تحقیق از روش ترکیبی با رویکرد کیفی و کمی استفاده ‌شد.روش کیفی استفاده شده ‏در این تحقیق، مطالعه موردی بود‏ ‏ و به منظور اجرای آن از مشاهده، مصاحبه و بررسی متون برای ‏جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. روش کمی مورد استفاده در این تحقیق، میدانی و همبستگی بود. به ‏منظور جمع‌آوری اطلاعات در این روش از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.‏ یافته‌ها: با استفاده از روش کیفی و روش کمی مشخص شد که به موازات افزایش عملکرد ‏شرکت‌های هواپیمایی، گونه‌های استراتژی‌های تغییر سازمانی تغییر پیدا می‌کنند. در ضمن با افزایش ‏میزان هماهنگی گونه‌های استراتژی‌های تغییر سازمانی، میزان عملکرد (کارایی و اثربخشی) آن‌ها نیز بالا ‏‏‌می‌رود.‏ نتیجه‌گیری: سازمان‌های درون یک صنعت می‌توانند به گروه‌های عملکردی مختلف تقسیم شوند ‏‏( به عنوان نمونه عملکرد بالا، عملکرد متوسط، عملکرد پایین).‏ افزایش عملکرد از طریق هماهنگ سازی گونه‌های استراتژیهای تغییر به دو طریق انجام پذیر است: ‏الف-افزایش عملکرد بین گروهی: به موازات افزایش هماهنگی بین گونه‌های استراتژی‌های تغییر، ‏سازمانها می‌توانند صرف نظر از این که در چه گروهی هستند (عملکرد بالا ،عملکرد متوسط،عملکرد ‏پایین)، به صورت فزاینده عملکرد خود را افزایش دهند؛ ب- افزایش عملکرد درون گروهی: به موازات ‏افزایش هماهنگی بین گونه‌های استراتژی‌های تغییر یک سازمان درون یک گروه خاص ( به‌عنوان ‏نمونه ،گروه سازمان‌های با عملکرد پایین) می‌توان انتظار افزایش عملکرد آن سازمان خاص را درون ‏گروه خود داشت. ‏