چکیده از ابزارهای مهم برای انجام اثربخش وظایف در محیط‌هایی با نیروی کار متنوع و ناهمگون هوش فرهنگی و سازگاری شغلی است. ارتقا سازگاری شغلی و هوش فرهنگی به ما کمک می‌کند تا در سازمان پرچالش بتوانیم با افراد دارای فرهنگ‌های مختلف به صورت مناسبی تعامل برقرار کنیم. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت موضوع درپی بررسی تأثیر سرمایه روان‌شناختی، هوش فرهنگی و اعتماد بر سازگاری شغلی است. روش تحقیق براساس هدف کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان سازمان حج و زیارت استان تهران است. 175 پرسش‌نامه معتبر پس از نمونه‌گیری تصادفی ساده گردآوری شد و با استفاده از نرم‌افزار اس‌پی‌اس 22 و لیزرل 8.8[1] تجزیه‌ و تحلیل شد. پایایی پرسش‌نامه از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن از تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و مرتبه دوم بررسی شد. پرسش‌نامه‌های همگی در طیف لیکرت تنظیم‌شده و پس از ارزیابی و تأیید خبرگان توزیع ‌شده‌اند. فرضیه‌های پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شدند. نتایج آزمون نشان داد که سرمایه روان‌شناختی بر هوش فرهنگی، هوش فرهنگی بر اعتماد سازمانی و سازگاری شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد، همچنین اعتماد سازمانی بر سازگاری شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد.   [1] LISREL 8.8

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی همبستگی کانونی بین مولفه‌های سرمایه روانشناختی یعنی متغیرهای x شامل امیدواری، خودکارآمدی، تاب‌آوری و خوش‌بینی و مولفه‌های کیفیت خدمات ارائه شده به کارکنان یعنی متغیر y شامل پاسخگویی، اعتماد، اطمینان، همدلی و حفظ ظاهر جهت تعیین هم تغییری بین دو مجموعه متغیر انجام گرفته است، تا بتوان الگوی مناسب روابط بین مجموعه متغیرهای کانونی کیفیت خدمات تعیین گردد و امکان استفاده از ضریب هم‌بستگی کانونی برای ارائه روش پیش‌بینی تغییر وضعیت کیفیت خدمات فراهم گردد. به این منظور با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه در بین کارکنان باجه شعب بانک انصار شهر تهران با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی و براساس جدول مورگان 320 نفر انتخاب گردیدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار لیزرل وspss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از همبستگی کانونی نشان داد که ترکیب خطی مناسبی بین سرمایه روانشناختی کارکنان و کیفیت خدمات ارائه شده توسط آنان وجود دارد. ابعاد سرمایه روانشناختی رابطه مستقیم با مولفه‌های کیفیت خدمات را دارا می‌باشند. هم‌چنین امیدواری و پاسخگویی در مقایسه با سایر متغیرهای کانونی بیشترین نقش را در ایجاد اولین ضریب همبستگی کانونی داشته‌اند.